.jpg)
Een goede ligplaats is naast de JC Tamor. Mede omdat de kans op inbraak klein is.
.jpg)
Tino maakte zich vooral druk om aansprakelijkheid. Hij heeft me op alle mogelijke manieren tegengewerkt en uiteindelijk heeft hij me geen toestemming gegeven om Gabber in Colonia Bay achter te laten.
Hoe zit het met de orkanen in het westen van de Grote Oceaan?
Om beter te snappen wat de risico's zijn om Gabber onbemand achter te laten heb ik een dag doorgebracht in de bibliotheek. Alles wat er beschikbaar was over orkanen heb ik bestudeerd. Over orkanen in Yap was er geen informatie te vinden maar gelukkig kon ik beschikken over Google.
.jpg)
Orkanen ontstaan in de buurt van de Marshall eilanden en bewegen zich naar het westnoordwesten.
.jpg)
Warm zeewater verdampt en condenseert in de hoger gelegen koudere lucht. Dat is waar de enorme hoeveelheid wind vandaan komt.
.jpg)
Yap is voor het laatst in 2004 door een super orkaan getroffen. 90% van de huizen was verwoest.
Dugor Bay.
Tijdens mijn speurtocht om Gabber ergens achter te laten kwam ik in gesprek met Paul, de manager van de plaatselijke visafslag. Hij vertelde me dat schepen in geval van een orkaan gaan schuilen in Dugor Bay. Op mijn vraag of ik Gabber daar voor een half jaar kon achterlaten was hij redelijk positief. Het enige wat nodig is, is toestemming van de Chief van het dorp grenzend aan de baai.
.jpg)
De Chief bleek vaker dronken dan nuchter te zijn waardoor zijn beslissing weken op zich liet wachten.
Om geen tijd te verliezen besloot ik om alvast een mooring te gaan maken. Een betonblok van 800 tot 1000 kilo zou voldoende moeten zijn om Gabber, ook tijdens een orkaan, op zijn plek te houden.
.jpg)
Het was de bedoeling om 2 vaten op het voordek met cement te vullen. De vaten konden overbood gegooid worden op de plaats van bestemming.
.jpg)
Helaas bleek cement overal uitverkocht te zijn. Plan 2 was het vullen van een Big Bag met stenen en dat als mooring gebruiken.
.jpg)
Big Bag gemonteerd aan de voorkant van Gabber.
.jpg)
Stenen vond ik bij een landtong naast de haven.
.jpg)
Per keer kon ik 72 kg stenen met de auto naar de boot vervoeren.
.jpg)
Via een buis gleden de stenen vanaf de JC Tamor zo in de Big Bag.
.jpg)
Stenen wegen bij de Bouwmarkt. De Big Bag bleek al vol te zijn bij 550 kg.
.jpg)
Na anderhalve maand kreeg ik antwoord van de Chief: "Niet mogelijk, ivm risico's omtrent aansprakelijkheid".
Paakeal island of de jungle nabij Dalipeebinaew.
Sean, een jongeman van 23 kwam ik tegen in de bar in Oceania. Tijdens het drinken van een biertje vertelde ik hem dat ik op zoek was naar een plek voor Gabber. Toen ik uitgesproken was zei Sean dat hij wel een oplossing had. Hij bleek namelijk de eigenaar te zijn van een eiland binnen het rif van Yap. Lang geleden heeft zijn opa het eiland gekregen in ruil voor 2 machines. Daar mocht ik wel liggen en het was gratis. Als de plek me niet zou bevallen dan had hij nog een alternatieve ligplaats verscholen ergens in de jungle aan de andere kant van Yap.
.jpg)
Paakeal island (3) en in de jungle nabij Dalipeebinaew (4).
.jpg)
Onderweg om de diepte te gaan meten bij Paakeal island.
.jpg)
Locatie in de jungle. Gabber zou op deze plek bijna droogvallen bij laag water. Kans op inbraak is relatief groot.
Uiteindelijk is het niet door gegaan. Niet Sean bleek de eigenaar te zijn maar zijn vader. Hij wilde er 750 usd per maand voor hebben. Dat is een bedrag waar ik niet eens over na hoef te denken.
Terugzeilen naar Guam.
Omdat Gabber achterlaten op Yap moeilijk bleek te zijn ging ik mij opnieuw verdiepen in de mogelijkheid om terug te zeilen. Via een simpel sommetje kwam ik uit op een reistijd van 10 dagen. Met Gabber naar Guam zeilen heeft grote voordelen. Je hebt je huis bij je, geen corona quarantaine in een duur hotel maar goedkoop in je eigen boot, geen vliegtickets nodig en een schuilplek vinden voor de boot op Yap is niet meer nodig. Er is echter een maar, en dat heeft te maken met het orkaanseizoen.
.jpg)
De afstand van Yap naar Guam bedraagt 460 zeemijl.
.jpg)
Chris, een zeilvriend op Guam adviseerde mij om het niet te doen. Mocht ik toch willen vetrekken begin dan met een stuurboord slag en zorg van je onder de 8 graden lengtegraad komt waar geen orkanen voorkomen. Maak dan de jump naar Guam.
.jpg)
Na het advies van Chris was het nemen van een beslissing niet moeilijk meer.
Colonia harbour
Geheel onverwachts kreeg ik een appje van Paul: "I have a solution for your boat. Meet me Monday morning in my office".
Benieuwd naar zijn voorstel zocht ik hem die maandagmorgen op. Zijn idee was om Gabber in de haven van zijn visoverslagplaats te leggen. Precies in het hoekje was er wel plaats. Paul was enthousiast maar maakte zich wel zorgen om aansprakelijkheid. 'Hoe kan het ook anders' dacht ik bij mezelf. Het hele eiland lijkt in de ban van het aansprakelijkheidsvraagstuk...
.jpg)
Colonia harbour (5). Goede bescherming behalve als de wind uit het zuidoosten komt.
.jpg)
Dit deel van de baai wordt haven genoemd maar het is niet meer dan 2 kademuren.
.jpg)
Gabber is op op die plek ingesloten door 2 kademuren en een gigantische drijvende stalen duwbak van 80 meter en 560 ton.
Tamor Bay
Nadat Gabber naast de JC Tamor was afgemeerd maakte ik kennis met de eigenaar John en zijn vrouw Anne-Marie. Buitengewoon aardige mensen die het prima vonden dat er een schip langszij lag. Ik raakte met John in gesprek en vanzelfsprekend vertelde ik hem over mijn zoektocht. John wist wel een plek vlakbij het dorp waar hij woont. Een week later pikte hij me op met de auto om een kijkje te gaan nemen. De locatie zag er goed uit. Redelijk goed beschut en alleen te bereiken bij hoogwater wat extra bescherming biedt.
Om er zeker van te zijn of de ankerplek diep genoeg was ben ik met Eddy op onderzoek uit geweest. De baai die perfect leek bleek helaas niet diep genoeg. Bij laagwater slechts 2 meter water en af en toe verraderlijke rotsen.
.jpg)
Locatie Tamor Bay (6). Vanwege een drempel alleen te bereiken bij hoogwater hetgeen betekende dat er het relatief ondiep is waardoor golven minder hoog zullen worden.
.jpg)
John en Anne Marie nodigden me regelmatig uit om een dag of een weekend te logeren. Slapen deed ik in een boomhut.
.jpg)
Samen met Chris is het gelukt om de defecte Wheel Loader van John weer aan de praat te krijgen.
.jpg)
Bij een scheepswrak vond ik een groot en zwaar anker dat ik wilde gebruiken in plaats van de Big Bag.
.jpg)
Anker is van een Vietnamese schip geweest. De bemanning is gearresteerd vanwege illegaal vissen.
Guam quarantaine
Ondertussen was nog wel een geheel andere horde te nemen. Als je Guam wilt bezoeken moet je vanwege het coronavirus 14 dagen in quarantaine. Voor inwoners van Guam is dat gratis maar bezoekers betalen 225 USD per dag. Dat is dus voor 2 weken 3150 dollar!
Samen met zeilvriendin Kelly was ik aan het kijken of het mogelijk was om quarantaine te ontlopen. Nadat Kelly de regelgeving had bestudeerd bleek er inderdaad een mogelijkheid te zijn. Als je 72 uur voor aankomst negatief getest was op corona, dan mag je het land zo in. Tijdens mijn eerste gesprek met de dokter vroeg ik hem of ik op getest mocht worden. Hij vertelde me dat er een beperkt aantal corona testskits zijn die alleen worden gebruikt als mensen de symptomen van het virus hebben.
Enkele weken gingen voorbij, de situatie met betrekking tot corona wereldwijd was aan het verbeteren en Yap was nog steeds onbesmet. 'Wellicht zijn er nu wel test kits beschikbaar?'; was mijn "tegen beter weten in" redenatie. Vandaar dat ik me opnieuw meldde bij de dokter. En wat schetste mijn verbazing; hij vond het goed maar hij had nog wel toestemming nodig van de Hospital Director. Drie dagen later had ik het voor elkaar. Voor de vlucht moest ik mij melden en ik zou getest worden.
.jpg)
Are you in control of your health?
.jpg)
Het ziekenhuis van Colonia.
.jpg)
Het bewijs dat ik vrij ben van corona
Tamir Bay
John wist nog wel een andere plek om te ankeren. Volgens hem zou het zeker diep genoeg moeten zijn in Tamir Bay. Niet zo goed beschermd als Tamor Bay maar acceptabel. Ik begon me zo langzamerhand wel af te vragen of een goede plek wel bestaat op Yap. Dit keer ging ik op een regenachtige dag met Thomas de baai verkennen. En wat bleek: prima in orde. Diepte goed en Gabber kon er via een ingewikkelde kronkel route ook nog komen. Redelijk veilig voor orkanen maar wat minder ideaal als het gaat om inbraak.
.jpg)
Samen met Thomas op weg om Tamir Bay te inspecteren.
Vliegen naar Guam
Alles leek geregeld. Voor Gabber was een goede plek gevonden, er staat een supergroot anker op het voordek, testen op corona kon 2 dagen voor vertrek en er was toestemming van de lokale village chief. Het enige wat overbleef was een vlucht naar Guam. Dat de duivel ook in de staart kon zitten was mij niet bekend maar bleek wel waar te zijn. De autoriteiten van Micronesië hebben de vluchten vanaf Guam geblokkeerd vanwege corona. Het gevolg was dat vliegen van Yap naar Guam ook niet mogelijk is omdat hetzelfde vliegtuig wordt gebruikt. De vliegtuigmaatschappij geeft je wel de mogelijkheid om te boeken maar een vlucht werd steeds een paar dagen voor vertrek geannuleerd. Na 2 maanden wachten was er eindelijk een vlucht die wel doorging.
.jpg)
Het gelegenheidsanker is klaar om te laten vallen.
.jpg)
Gabber ligt redelijk goed beschut in Tamir Bay
.jpg)
Toch wel wat gemengde gevoelens om maatje Gabber achter te laten.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)